Επιστημονικά υπεύθυνη: αν. καθηγήτρια Παπαδοπούλου Τριανταφυλλιά

Συντονιστής έργου (ΑΠΘ ή άλλο ίδρυμα): ΑΠΘ

Χρηματοδότης, πλαίσιο και αριθμός έγκρισης: Συγχρηματοδοτήθηκε από την Ελληνική Δημοκρατία και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο της ΕΕ, Πρόγραμμα “Υποστήριξη ερευνητών με έμφαση στους νέους ερευνητές”, ΕΔΒΜ34, MIS 5004478

Διάρκεια χρηματοδότησης: 13 Ιουνίου 2018 – 12 Σεπτεμβρίου 2019

Εμπλεκόμενοι ερευνητές/ερευνήτριες: Επ. Καθ. Γεώργιος Καραβοκύρης, Χαράλαμπος Κουρουνδής, Δ.Ν., Στυλιανή Χριστοφορίδου, Δ.Ν.

Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία αποτελεί τη βασική θεσμική όψη με την οποία υλοποιείται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας στη νεωτερική εποχή. Η άμεση δημοκρατία θεωρείται μη λειτουργική με βάση τα πολύπλοκα θεσμικά ζητήματα και το μέγεθος του πληθυσμού, η φιλελεύθερη αλλά μη δημοκρατική αντιπροσώπευση που κατοχύρωναν οι συνταγματικές μοναρχίες θεωρείται ιστορικά ξεπερασμένη, ενώ το σοβιετικό σύστημα αλλοιώθηκε την εποχή του Στάλιν και κατέρρευσε και τυπικά το 1989. Ωστόσο, η θριαμβολογία για την επικράτηση του κοινοβουλευτισμού έχει επισκιαστεί από την πολιτική κρίση που μαστίζει τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και μάλιστα χωρίς σημάδια ανάκαμψης. H έρευνά μας εστίασε αρχικά την προσοχή της στην εξέλιξη της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας από τον πρώιμο κοινοβουλευτισμό έως σήμερα, περιγράφοντας τα στάδια διαμόρφωσής της με ιδιαίτερη έμφαση στην περίπτωση της Ελλάδας. Ακολούθως, η κρίση αντιπροσώπευσης στην Ελλάδα παρουσιάστηκε ως παράγωγο της οικονομικής και πολιτικής κρίσης, που κλόνισε τα θεμέλια του πολιτικού συστήματος και μετέβαλλε τις κοινωνικές προϋποθέσεις της αντιπροσώπευσης. Σ’ αυτό το πλαίσιο, εξετάστηκε η μηχανική της αντιπροσώπευσης στην Ελλάδα της κρίσης και ανέπτυξε προτάσεις με σκοπό την ενδυνάμωση τόσο της δημοκρατικής όσο και της δικαιοκρατικής όψης της αντιπροσώπευσης.