Ομιλία

του κ. Τριαντάφυλλου Γκούβα, Ph.D. In Law,

με θέμα:

Τρία Υποδείγματα Συνθετικής Πρόσληψης του Κανονιστικού Λόγου:

Ιδεαλιστικές Αρχές, Ρεαλιστικά Πρότυπα και Πραγματιστικές Αξίες

Ο μίτος της διαδοχής του αρχαίου και σχολαστικού φιλοσοφικού ρεαλισμού από το νεωτερικό ιδεαλισμό και τον μετανεωτερικό πραγματισμό δεν είναι άτμητος. Σε πολλά σημεία του έχει κοπεί και επαναδεθεί σε μια προσπάθεια να παρασταθεί μια καταγωγική αλλά συχνά αβαθής φιλοσοφική διαφωνία ως οδεύουσα στην αντικατάστασή της από άλλες πιο επίκαιρες ή «καινοστρεφείς» απορίες. Σε πολύ αδρές γραμμές η διαφωνία αυτή αφορά στη φύση του πρωτείου του λόγου (πρακτικού και θεωρητικού) ως συνθετικού μέσου για τη σύνδεση της αισθητής ύλης ή παρουσίας των πραγμάτων με τη νοητή ή χωρικώς απούσα λειτουργία, μορφή ή σημασία τους. Η αναγκαιότητα αυτής της σύνδεσης θεωρήθηκε και θεωρείται συχνά ως απότοκη της αναγκαιότητας να καταλάβουμε και να ακολουθήσουμε αυτό που προέχει, βαρύνει ή μετράει ηθικά, πολιτικά, αισθητικά και εν γένει βιοτικά. Ως εκ του τίτλου της, η ομιλία θα επικεντρωθεί σε τρεις αρχετυπικές και όχι ιστορικά απολύτως διακριτές μεθόδους κατανόησης αυτής της αναγκαιότητας.

Ο Τριαντάφυλλος Γκούβας είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής του Πανεπιστημίου Monash της Μελβούρνης και διδάκτωρ φιλοσοφίας του δικαίου. Η τρέχουσα έρευνά του επικεντρώνεται στη μελέτη της φύσης και των προϋποθέσεων ουσιαστικής διαφωνίας για κανονιστικά (αξιολογικά, δεοντολογικά, δικαιικά, αισθητικά) ζητήματα.