” Επειδή υπήρξαν ερωτήματα ως προς το αν η μελέτη του κ. Ζερδελή με τίτλο ‘’Η προστασία από την απόλυση μετά το ν.4611/2019’’, περιλαμβάνεται στην εξεταστέα ύλη, ισχύουν τα ακόλουθα:

Όπως είναι γνωστό, και υπό το καθεστώς της αναιτιώδους καταγγελίας στο οποίο επανήλθαμε μετά την κατάργηση του άρθρου 48 ν.4611/2019, η ύπαρξη ή μη βάσιμου λόγου απόλυσης έπαιζε σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο ελέγχου της καταγγελίας με βάση την ΑΚ 281. Τα Δικαστήρια, από την μη απόδειξη ενός βάσιμου λόγου για την απόλυση του εργαζόμενου, συνήγαγαν ένα τεκμήριο καταχρηστικής άσκησης της καταγγελίας. Η σημαντική αλλαγή που έφερε το άρθρο

48 συνίστατο στην επιβολή του βάρους απόδειξης στον εργοδότη. Επομένως, παρά την κατάργηση του άρθρου 48, η μελέτη για το βάσιμο λόγο διατηρεί τη σημασία της, στο πλαίσιο ελέγχου με βάση την ΑΚ 281. Άλλωστε, τις κατευθυντήριες γραμμές για την συγκεκριμενοποίηση του βάσιμου λόγου, όπως την αρχή της αναλογικότητας υπό την μορφή της ultima ratio και την αρχή της αρνητικής πρόγνωσης, τις χρησιμοποιούσε η νομολογία και υπό το καθεστώς της αναιτιώδους καταγγελίας.

Επομένως, η μελέτη θα είναι εντός ύλης.”