ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Εξετάσεις Ιουνίου 2016
O οδηγός Α κατελήφθη από την αρμόδια αστυνομική αρχή να οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ το βράδυ της 15ης Απριλίου 2016. Κατόπιν μέτρησης που διενεργήθηκε από τα αστυνομικά όργανα, διαπιστώθηκε ότι ο Α έχει καταναλώσει αλκοόλ πάνω από το επιτρεπόμενο όριο και συντάχθηκε σχετική έκθεση ελέγχου. Ακολούθως, σύμφωνα με τις διατάξεις της από 1.2.2015 υπουργικής απόφασης (εκδοθείσας δυνάμει διάταξης τυπικού νόμου) η οποία δεν έχει δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, επιβλήθηκε στον Α αφαίρεση άδειας οδήγησης για έναν χρόνο με την πράξη 100/2016 που εκδόθηκε στις 18 Απριλίου 2016, ημέρα Δευτέρα, επιδόθηκε σ’ αυτόν στις 20 Απριλίου 2016, ημέρα Τετάρτη, και υπογράφεται από τον Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος στα όρια του οποίου καταγράφηκε η παράβαση. Στην πράξη 100/2016 αναγράφεται ότι «Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να ασκήσει κατά της πράξης επιβολής αφαίρεσης άδειας οδήγησης ένσταση ενώπιον του Αστυνομικού Διευθυντή της Περιφέρειας, εντός τριών ημερών από την επίδοση της πράξης, ο οποίος μπορεί να την εξαφανίσει ή να την τροποποιήσει». Ο Α άσκησε την ενλόγω ένσταση στις 26 Απριλίου 2016, ημέρα Τρίτη με την οποία ζήτησε την ακύρωση της πράξης προβάλλοντας ως λόγο ότι η μέτρηση του αστυνομικού οργάνου ήταν εσφαλμένη και ότι, σε κάθε περίπτωση, ο δρόμος ήταν άδειος το βράδυ της 15ης Απριλίου. Ο Αστυνομικός Διευθυντής απέρριψε την ένσταση του Α με απόφαση της 5ης Μαΐου 2016 επαναλαμβάνοντας το περιεχόμενο της έκθεσης ελέγχου που συντάχθηκε την 15η Απριλίου 2016 από τα αστυνομικά όργανα, η απόφαση δε αυτή κοινοποιήθηκε στον Α στις 15 Ιουνίου 2016.
Ο Α επιθυμεί να στραφεί ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων κατά των πράξεων με τις οποίες του αφαιρέθηκε η άδεια οδήγησης.
Ερωτάται:
1) α) Κατά ποιας ή ποιών πράξεων, πρέπει να στραφεί ο Α, με ποιο ένδικο βοήθημα και ενώπιον ποιου δικαστηρίου; β) Ποια είναι η καταληκτική ημέρα της προθεσμίας για την άσκηση του ενδίκου βοηθήματός του; γ) Σε περίπτωση που ο Α απωλέσει την προθεσμία για την άσκηση ένδικου βοηθήματος με το οποίο μπορεί να επιτύχει την επιστροφή της άδειας οδήγησης, μπορεί να τύχει δικαστικής προστασίας στην επίδικη διαφορά; Με ποιο ένδικο βοήθημα, τι αίτημα και ενώπιον ποιου δικαστηρίου;
2) Ο Α μπορεί να προβάλει παραδεκτώς αιτιάσεις κατά της υπουργικής απόφασης με το ένδικο βοήθημα που στρέφεται κατά της αφαίρεσης της άδειας οδήγησης;
3) Μπορεί ο Α να προσβάλει ευθέως την υπουργική απόφαση, επικαλούμενος ότι είναι επαγγελματίας οδηγός; Σε ποια προθεσμία, με ποιο ένδικο βοήθημα και ενώπιον ποιου δικαστηρίου; Σ’ αυτή την περίπτωση είναι δυνατή η σώρευση των ενδίκων βοηθημάτων που στρέφονται α) κατά της ως άνω υπουργικής απόφασης και β) κατά της αφαίρεσης της άδειας οδήγησης σ’ ένα δικόγραφο;
4) Ο Α προβάλλει με το υπόμνημα που κατέθεσε στο Δικαστήριο ότι η στέρηση της άδειας οδήγησης έλαβε χώρα α) επί τη βάσει αντισυνταγματικών διατάξεων νόμου, β) από αναρμόδιο όργανο. Παραδεκτά προβάλλονται αυτοί οι ισχυρισμοί;
5) Ο Α προβάλλει επίσης παραβίαση του δικαιώματος ακρόασης λόγω του ότι δεν κλήθηκε να υποβάλει τις απόψεις του πριν από την έκδοση της 100/2016 πράξης περί αφαιρέσεως της άδειας οδήγησης. Να κρίνετε το βάσιμο του ισχυρισμού αυτού.
Θεωρία (ένα από τα δύο θέματα)
1. Ο ρόλος και οι αρμοδιότητες του εισηγητή-δικαστή στη διοικητική δίκη.
2. Να σχολιάσετε την ένταξη του θεσμού της «πιλοτικής δίκης», με το άρθρο 1 παρ.1 του ν. 3900/2010, στο δικονομικό σύστημα.
Απαντήσεις:
- Καταρχήν κατά της από 5.5.2016 -που είναι εκτελεστή παρότι επαναλαμβάνει περιεχόμενο έκθεσης ελέγχου εφόσον επί ενδικοφανούς- όμως συγχωρούμε εκπρόθεσμο ενόψει μη ενημέρωσης για ενδικοφανή και η προθεσμία θα αρχίσει από επόμενη κοινοποίησης (15.6.2016) με αναστολή κατά δικαστικές διακοπές. [σχετ. ΣτΕ 1463/2010, 4750/2012 κ.ά.]
Ορθή θα πρέπει ίσως να εκλάβουμε και την απάντηση ότι προσβάλλεται η αρχική πράξη (18.4.2016) εφόσον αιτιολογημένα θεωρηθεί ότι ακολουθήθηκε εσφαλμένη ενδικοφανής διαδικασία (εκπρόθεσμο) ενόψει και πάλι της μη ενημέρωσης, οπότε προθεσμία θα αρχίσει όμως και πάλι από κοινοποίηση τελικής από 15.6.2016 απόφασης [πρβλ. ΣτΕ 1316/2001]
Διαφορά ν.1406/83 αρμοδιότητας ΔΠρ.
Επί απώλειας προθεσμίας δυνατότητα άσκησης αγωγής αποζημίωσης στο ίδιο δικαστήριο με αίτημα ζημία που συνδέεται με την αφαίρεση της άδειας κλπ.
3 μονάδες
- Μπορεί ενόψει της κανονιστικής της φύσης η ΥΑ να εξεταστεί παρεμπιπτόντως και φυσικά θα τεθεί το ζήτημα της μη δημοσίευσής της.
1 μονάδα
- Μπορεί στο ΣτΕ ως κανονιστική. Έναρξη προθεσμίας δεν υφίσταται εφόσον μη δημοσίευση. Μπορεί να σωρευθεί και η απόφαση της αφαίρεσης στο ίδιο δικαστήριο ενόψει αρχής οικονομίας της δίκης παρότι διαφορά ουσίας.
2 μονάδες
- Παραδεκτά προβάλλονται με υπόμνημα λόγοι που αφορούν ζητήματα τα οποία όφειλε να ελέγξει το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως.
1 μονάδα
- Ζήτημα με αντικειμενικά δεδομένα οπότε παρέλκει η ακρόαση.
1 μονάδα
Προσοχή στη θεωρία στο πρώτο θέμα αναφερόμαστε στο ρόλο του εισηγητή όχι μόνον στην ακυρωτική δίκη (πχ ορισμός εισηγητή μετά τη συζήτηση στις διαφορές ουσίας και ρόλος εισηγητή-δικαστή κατά την απόδειξη στον ΚΔΔ). Αν απλή αντιγραφή κειμένου πδ.18/1989 δεν θα δώσουμε ολόκληρο το βαθμό 2.