Την Παρασκευή 7 Ιουλίου 2017 διεξήχθη με τηλεδιάσκεψη η ακροαματική διαδικασία στην εικονική διαιτητική δίκη, στην οποία συμμετέχει η Νομική Σχολή του ΑΠΘ μαζί με το Πανεπιστήμιο Alexandru Ioan Cuza του Ιασίου της Ρουμανίας, το Queen Mary University of London και το Πανεπιστήμιο Erasmus του Ρότερνταμ.

Στην τηλεδιάσκεψη συμμετείχαν από την Ρουμανία οι φοιτητές Andreea Serban και Bogdan-Alexandru Petrescu του Πανεπιστημίου του Ιασίου, οι οποίοι εκπροσωπούσαν τον ενάγοντα στη διαιτητική δίκη, από την Ελλάδα η μεταπτυχιακή φοιτήτρια Nataliya Senchuk και η τελειόφοιτη φοιτήτρια Χρύσα Τραμουντάνα της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, οι οποίες εκπροσωπούσαν τον εναγόμενο στη διαιτητική δίκη, και από το Λονδίνο η Dr. Mary Mitsi από το Queen Mary University of London, η οποία ενεργούσε ως διαιτήτρια στην εικονική αυτή υπόθεση.

Μπορείτε να δείτε ΕΔΩ ένα απόσπασμα από την αγόρευση της Nataliya Senchuk για λογαριασμό της ομάδας της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.

Την ομάδα της Ρουμανίας εκπαιδεύει η λέκτορας του Πανεπιστημίου του Ιασίου κα Emanuela Iftime και την ομάδα της Ελλάδας ο αν. καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Παναγιώτης Γκλαβίνης.

Αυτή είναι η δεύτερη υπόθεση που ολοκληρώνεται στο πλαίσιο διεθνών εικονικών διαιτησιών, τις οποίες οργανώνει η Νομική Σχολή του ΑΠΘ υπό την επιμέλεια του κ. Παναγιώτη Γκλαβίνη, αν. καθηγητή Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου. Μπορείτε να επισκεφθείτε το blog που υποστηρίζει αυτή τη δραστηριότητα στη διεύθυνση:

http://mockarbitrationonline.blogspot.gr/

Πρόκειται για ένα εργαλείο e-learning, απλούστατο στη σύλληψη και τη χρήση του, που δίνει τη δυνατότητα σε ομάδες φοιτητών από πολλά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια να συμμετάσχουν σε μια εικονική διαιτητική διαδικασία σε πραγματικό χρόνο και από απόσταση. Δίνεται κάθε φορά ένα πρακτικό με μια υπόθεση, συνοδευόμενο από έγγραφα. Το πρακτικό εμπλέκει συγκεκριμένες χώρες, άρα λοιπόν και συγκεκριμένες έννομες τάξεις, το δίκαιο των οποίων καλούνται να εφαρμόσουν οι φοιτητές ως διάδικα μέρη. Η υπόθεση φτάνει στη διαιτησία, η οποία υποτίθεται πως διεξάγεται στο πλαίσιο ενός διαιτητικού κέντρου. Το διαιτητικό κέντρο εφαρμόζει τον κανονισμό του και ορίζει το διαιτητικό δικαστήριο, ενώπιον του οποίου διεξάγουν την διαδικασία οι ομάδες του ενάγοντα και του εναγομένου μέρους. Και οι 4 ρόλοι παίζονται από ισάριθμες ομάδες φοιτητών από διαφορετικά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Οι φοιτητές διεξάγουν την διαιτησία όπως ακριβώς και στον χρόνο που διεξάγεται αυτή κανονικά.

Το εργαλείο αυτό δεν έχει να κάνει σε τίποτα με ένα κοινό moot court από τα εκατοντάδες που οργανώνονται πλέον διεθνώς. Εδώ οι φοιτητές παίζουν όλη την διαιτησία από το ένα άκρο μέχρι το άλλο. Καταθέτουν τα δικόγραφά τους στον χρόνο που τους ζητείται κάθε φορά από το διαιτητικό δικαστήριο, ανεβάζοντάς τα στο blog του mock arbitration on line, και οι ακροαματικές διαδικασίες λαμβάνουν χώρα με τηλεδιάσκεψη, όπως αυτή που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα, στην οποία συμμετείχαν φοιτητές από την Ελλάδα, την Ρουμανία και την Αγγλία. Η διαδικασία ολοκληρώνεται με την έκδοση διαιτητικής απόφασης από το εικονικό διαιτητικό δικαστήριο.

Στην προηγούμενη υπόθεση, η διαιτητική απόφαση που είχε εκδοθεί, προσβλήθηκε ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων του ηττηθέντος μέρους, στη χώρα στην οποία εισήχθη η διαιτητική απόφαση για να αναγνωρισθεί και να εκτελεσθεί, εν προκειμένω στην Ουκρανία. Διεξήχθη έτσι μια διαδικασία και ενώπιον του Ουκρανού δικαστή, ώστε να μάθουν οι φοιτητές πώς αναγνωρίζεται και πως εκτελείται μια διαιτητική απόφαση σε μια ξένη χώρα. Συμμετέχοντας στην εικονική αυτή διαδικασία, με λίγα λόγια, ο φοιτητής μαθαίνει πώς διεξάγεται μια διεθνής διαιτησία απ’ άκρου σ’ άκρον, εφαρμόζοντας πραγματικά δίκαια και κανονισμούς διαιτησίας, όπως επίσης και πραγματικά δίκαια που διέπουν την ουσία της διαφοράς.